Ik zat in een serieuze dip toen ik Carine, op doorverwijzing van mijn huisarts, contacteerde. Ik besloot om hulp te zoeken omdat ik vond dat het zo niet verder kon. Ik sliep slecht, had geen zin meer in mijn hobby’s, keek nergens nog naar uit (hoewel we bijna op reis gingen). Ik had veel angsten waarbij ik alleen maar het worst case scenario voor mij zag opdoemen. Ik was continu aan het piekeren en liep echt ongelukkig rond. Dit waren allemaal signalen voor mij om er iets aan te doen.
Tijdens het ontmoetingsgesprek werd ik al onmiddellijk geconfronteerd met mijn perfectionisme en bevestigingsdrang. Ik zag alles te veel als “moeten” aan. Bleek dat al mijn klachten hiermee te maken hadden! Daar had ik in de verste verte nog niet aan gedacht!
En ik geef toe: de allereerste keren dat ik mijn delen moest oproepen om zo te werken met mijn onderbewustzijn, had ik mijn twijfels en dacht ik “wat is me dat hier?”. Maar toch bleef ik komen 😉
Sessie na sessie groeiden mijn sturende delen dichter naar elkaar toe en werden ze een hecht team.
Ik sta er nog steeds versteld van, en weet tot op de dag van vandaag nog altijd niet hoe het kan, maar het is ongelofelijk hoe mijn perfectionisme is afgezwakt naar “willen” in plaats van “moeten”.
Waar ik het tijdens de begeleiding wel moeilijk bleef mee hebben, was het oneindige piekeren. Ik bleef maar worst case scenario’s bedenken over zaken die ik toch niet in de hand heb en focuste mij continu op het negatieve. Tot Carine mij de tip gaf om een boekje aan te leggen met positieve dingen. Ik nam mezelf voor om dagelijks minstens 3 positieve dingen op te schrijven. In het begin moest ik heel lang nadenken omdat ik het veel te ver zocht. Maar de zon die schijnt of het lekkere eten op restaurant hebben mij doen inzien dat het niet altijd grootse dingen moeten zijn. Ik ben vandaag nog steeds trouw mijn boekje aan het gebruiken. Op één dag na is iedere dag al ingevuld. Het gaat ook steeds vlotter en vlotter. Door dit boekje is mijn piekeren heel fel afgezwakt.
Mijn denkpatroon is gewijzigd: ik lig niet langer wakker van wat mensen van mij zouden kunnen denken. Ik kan al sneller, maar op een vriendelijke manier, nee zeggen en durf al wat vaker opkomen voor mezelf. Ik ben tot het inzicht gekomen dat mensen mij niet minder leuk vinden omdat ik durf opkomen voor mijn mening, zelfs al staat die mening hun niet aan.
Vandaag sta ik weer goedlachs en vrolijk in het leven, met meer zelfvertrouwen dan voorheen, wat ik dan ook uitstraal naar de buitenwereld toe. En natuurlijk heb ik eens wat mindere dagen met wat piekermomenten, maar die vreten niet langer aan mijn energie.
Lees hier meer over perfectionismecoaching.